Espainiako lege prozesalak, Prozedura Zibilari buruzko Legea eta administrazioarekiko eta gizartearekiko auzien jurisdikzioak arautzen dituzten legeak, batez ere lehenengo biak, antzinatasunagatik, ia-ia bakarrik prozedura judizialetan pentsatuz osatu ziren, paperezko izapideen eta jardueren segida gisa eta jarduera judizialetan presentzia fisikoa izateko erabateko beharrarekin.

Lege horrek Justizia Administrazioaren eraldaketa digitalaren legezko oinarriak ezarriko ditu, 2011ko araudia ordeztuz, datuetan oinarritutako informazio-arkitektura berri bat sortzeko eta prozeduretan segurtasun juridiko digitala bermatzeko. Horretarako, arauak lege-esparru berri bat aurreikusiko du prozedura judizialen izapidetze elektronikorako, eta oinarrizko alderdiak landuko ditu, hala nola sinadura digitala, epaiketa telematikoak, espediente judizial elektronikoa edo Justizia Administrazioko datu-trukea.

Era berean, Justizia Administrazioak herritarrekin eta kolektibo profesionalekin dituen harreman digitalei buruzko araudi berria landuko da, sektorera egokitutako datuak babesteko araubide berria barne.

Azkenik, segurtasun juridiko digitalaren erregulazioan Justizia Administrazioko Notarioen, Erregistratzaileen eta Abokatuen fede publiko digitala sartuko da, eta Justizia Zerbitzu Publikoaren ohiko funtzionamendurako azpiegitura teknologiko kritikoak ere kontuan hartuko dira, ingurune digital berrian Zuzenbide-estatua sustatzeko.

Bestalde, Justizia 2030 en helburuetako bat datuari zuzendua dagoen “Justizia adimentsua” lortzea da, hau da, jarduketetan dagoen informazio guztia tratatzeko gai izango da, beste informazio garrantzitsu batzuekin batera administrazio eskudunek erabakiak hartu ahal izan ditzaten, zerbitzuaren eskariaren gorabeherak aurresateko eta epaileei eta magistratuei prozedurak ebazten laguntzeko.